dumansızlar

SESLİ EDEBİYAT DERGİSİ

            Yakın'dayız. Bu belki de burada yapacağımız son buluşma. Kitabenin bu üst katına raflar yapılmış. Salon küçültülerek bir bölümü kitaplara ayrılmış.
            19kişiyiz. Gülücüklerle özlem gideriyoruz. Bu toplantımızı da sevgili Ramazan Çelikli'ye (Ramiz'e) ayırdık.
            Mavisel, Ramiz'in son günlerini anlatıyor bize. Böylece ne olduğu bilinmeyen bir halsizlikten on gün kadar hastanede yattığını, ölüm nedenin kalp yetmezliği olarak belirlendiğini öğreniyoruz.
            Ramiz'in ölümünden önce kızı Yağmur'u Dumansızlara emanet ettiğini; son günlerinde sıkça ölümden söz ettiğini; kitabının çıkışını büyük umutlarla beklediğini, kitabının çıkışından sonra beklediği ilgiyi görmemesi üzerine olumsuz etkilendiğini  anlatıyor Selçuk Oğuz.
Ahmet Günbaş, Ramiz'in ardından yazdığı yazıyı okuyor.
            Ramiz'le ilgili anlatılanlardan:
            Kordon'da gördüğü aşıkların yanına giderek onlara şiir okuyup uzaklaştığını; Morali bozuk gördüklerine yaklaşarak şiir okuduğunu -bunu belediyenin düzenlediği anmayı sunan Elçin Yağız'a da yapmış. Elçin'in önce korktuğunu, sonra moral bulduğunu- dinliyoruz.
            Ramiz'den hareketle dünya şiir gününde Kemeraltında şiir dağıtılması düşüncesi gelişiyor.
            Ayhan Altay; Ramiz'in ardından yazdığı "Rüzgargülü Bisikleti" başlıklı yazısını okuyor.
            Mavisel, Ahmet Günbaş'ın Ramiz için yazdığı şiiri okuyor.
            Mehmet Rayman, Ramiz için yazdığı şiiri okuyor.
            Murat Küçükaydın: "Ramiz, buradaki herkesin söylemek isteyip, söyleyemediğini söyleyendi, bir anlamda özgürlüğümüzdü" diyor.
            Ramiz'in şiirleri okunuyor.
            Kızı Yağmur, kendisi için yazılan "gel çocuğum, çocukluğum" şiiri okuyor.

            Ali İşçimen; barış konulu şiir okuyor.

            İzmir'in yazın ve kültürel etkinlik takvimi üzerinde bilgilendirmeler yapılıyor.

            Çağrılı olarak gidilen bazı yerlerde ilgiziliklerle karşılaşıldığını, her çağrılan yerlere gidilmemesi üzerinde anlaşılıyor.

            Atilla Er, Datça şenliğini anlatıyor.

            Son bölümde barış haftası üzerine söyleşi yapılıyor.