ayhan altay
SEVGİYE ÇARPI
İnsanın evrimleşmesinde en büyük rol sanırım beyinindir. İnsan beyni evrimleştikçe yeni bilgilerin üretilmesine yol açmıştır.
Sevginin simgesi olarak kalp neden seçilmiştir bilmem ama zavallı kalbimizin ne sevginin, ne kinin ne de nefretin oluşmasında hiçbir dahli yok. Hepsi beyinde başlayıp, beyinde bitiyor.
En yaman çelişkilerden biri de burada. Sevgiyi üretmiş beyin, nasıl oluyor da kin ve nefreti de üretebiliyor. Hem öylesine büyük kin ve nefretler üretiliyor ki; anlayabilmek olanaksız.
Haydi kin ve nefret üretiliyor anlamaya çalışalım ama bu kin ve nefreti en insanlık dışı biçimde açıkça kusanların beyninden nasıl kuşkulanmayalım.
Bir insanı, bir canlıyı ya da cansızı sevmeyebilirsiniz. Hatta, bir topluluğu, ırkı da sevmeyebilirsiniz. Hattta hatta bu sevmediğiniz insanlar gerçekten suçlu da olabilirler. Gerçi suç kavramı zamana ve kültüre göre değişkendir. Hiçbir koşulda suç olmaması gereken demokrasi istemi bile zorba yönetimlerin bulunduğu ülkelerde suç sayılır.
İnsan olmanın temelinde sevgi olmalıdır dersem bu ancak çok iyimser bir temenni olur. Bu nedenle sevgiyi koyalım bir yana da şu kin ve nefret üzerinde duralım.
Sabah sabah sosyal medyada bir fotoğraf çıktı karşıma. Öldürülen bir insanın fotoğrafı. Yanlış anlaşılmasın, ölümünden çok önce çekilmiş bir fotoğraf bu. Üzerine kırmızı renkte bir çarpı atılmış ve altına büyük harflerle "GEBERDİ" yazılmış.
İşte beni bu yazıyı yazmaya iten neden bu. Nasıl bir ruh durumudur ki; öldürülmüş bir insanın fotoğrafına kırmızı çarpı atarak "geberdi" yazdırır. Nasıl bir beyindir ki bu; böylesi bir şeyi düşünebilir. Haydi düşndü diyelim. Nasıl bir yaratıktır ki bu; böylesi bir fotoğrafı arsızca, utanmadan paylaşabilir.
Bu tür yaratıkları kimler yetiştirdi. Hangi eğitim düzeni oluşturdu bu insanlık dışı kini. Bunlar mı bizim geleneksel değerlerimiz.
İşimiz zor. Böylesi kin ve nefreti taşıyan, üstelik utanmadan bunu açıklayabilen insanların bulunduğu bir ülkeye barış ve huzur gelmez.
