ayhan altay

YAPMAYIN KIYMAYIN ÖLDÜRMEYİN

Dört gündür Ege’deyim. Daha iki gün önce bardaktan boşalırcasına yağmur yağdı ama yine de Ege’nin baharı soluyor.
Cismim Ege’de ama gönlüm ve aklım Karadeniz’de. O asfalt kemiren çılgın yeşilin, duru ve köpürerek coşan sularla kucaklaştığı yerlerde.
Gönlüm, çisil çisil yağan ahmakıslatan altında bisikletin tekerlerliğinden gelen seslerin özlemini duyuyor.
Dere kıyılarından gelen kurbağa vıraklamalarını, Guguk kuşlarının bizdeki adı Guguk çiçeği olan Arap sümbülleriyle gerçekte olmayan bağlantılarını, fındık diplerinden fırlayıveren mor kır menekşelerini ve de en büyüğü bir nohut tanesi kadar bile olamayan doğal çilekleri özlüyor.
*          *          *
Aklımda Gerze. Gerze’de bugün eylem vardı. Gelen bilgiler eyleme katılın çok yüksek olduğu doğrultusunda. Sanki tüm Gerze dökülmüş sokaklara. “Yeşil bizim”, “Yaşam bizim”, doğa ise gelecek kuşaklarımızın, çocuklarımızın, torunlarımızın” diye haykırmışlar.
Nedensiz değil bu haykırışlar.
Politik elbette ama var olan partilere destek için değil.
İnsan olduğunu anımsadığı için.
Yaşamın kararmaması için.
Gönlümü aklıma hapsettim bugün. Her ikisini de gönderdim Gerze’ye. Dostları solusun diye.
*          *          *
Daha önce de yazdım. Şimdi de yazacağım, sonra da yazacağım. Taaa ki, sağır gönüller duyana dek.
Bugüne dek kendim için bırakın yalvarmayı, hiç kimseye ricacı bile olmadım. Beyler, yöneticiler, para babaları, şimdi sizlere yalvarıyorum.
YAPMAYIN.
KIYMAYIN.
ÖLDÜRMEYİN.
Bırakın gelecek kuşaklar da yaşasınlar güzellikleri.
İzin verin, soluyabilsinler oksijeni bedavaya.
Lütfedin, çiçek açsın ağaç dalları.
*          *          *
Siz yine soyun, soğana çevirin bizleri, razıyız.
Siz kasalarınızı doldururken, cebi delik kalalım, razıyız.
Siz adını bile bilmediğimiz yiyecekleri döke saça tüketin, biz kuru ekmeğe zaten talimliyiz, razıyız.
Yapmayın şu termik santralleri, vazgeçin şu nükleer sevdasından. Başka türlü soyun bizi, katmerleştirin soygununuzu.
Biz çoktan vazgeçtik kuşça canımızdan.
Tutuklayın bizi, hapse atın ya da asın.
Ama ne olur, yarın umudumuza kıymayın.
Çünkü bizim gidecek başka yerimiz yok.