ayhan altay

           ASLINDA TREN BEYAZDIR

Temel’i yargılayıp idama mahkûm etmişler. Gelenektir, sehpaya çıkmadan önce idam mahkûmuna son sözleri sorulur. Temel’e de sormuşlar. Son sözleri:
-Bu bana ders olsun, olmuş.
Şimdi nereden çıktı bu fıkra. Nereden çıkacak fıkra gibi sözlerden geçilmiyor ortalıkta. İşte bir tanesi:
“Riski olmayan hiçbir yatırım yoktur. Yani evinize Aygaz tüpü de o zaman koymamak gerekir.”
Umarız nükleer kazadan sonra “bu bana ders olsun” deme fırsatı bulur.
*                *                      *
Fareye çeşitli içkileri içirmişler. Bira, votka, viski gibi, hepsinde neşelenmiş, oynamış. Rakı içirmişler:
“O kedi buraya gelecek” demiş.
Başbakan da ha bire “O nükleer santral buraya gelecek” diyor ya; aklıma muzip şeyler geliyor. Acaba gizli gizli…
*                *                      *
Tuncay Özkan’ın CHP’den milletvekili adayı olacağı söyleniyor ya, bu da aklıma bir başka fıkrayı getiriyor.
Genç ve bekâr bir köy imamı vaazlarında sık sık:
-Kadınlarınız örtünsün, tesettüre uysun.
Yönlü konuşurmuş.
Zaman geçmiş, imam evlenmiş. Köylüler bir de görsünler; imamın karısı köye göre açık giyiniyor. O günlerden birinde, imam köylülerle birlikte otururken imamın eşi sokaktan görünür. Köylünün biri imama döner ve:
-Bu ne hal Hoca. Sen neler söylersin, karın nasıl giyinir, der.
İmam durur. Bir kez daha beğeniyle bakar eşine ve:
-Ama Allah için söyleyin. Yakışmıyor mu haspaya, der.

*                *                      *
Bugün güzel şeylerden söz etmek istiyordum aslında. Edebiyattan ve özellikle trenlerden söz edecektim.
Turgut Özal demiryolları için “komünistlerin ulaşım aracı” demişti. Oysa o günlerde Avrupa ülkeleri ve Japonya gibi kapitalizmin kaleleri ses hızına ulaşabilecek trenlerin yapımına çalışıyorlardı.
“Yiğidi öldür, hakkını ver” diyen bir atasözümüz vardır. Erdoğan’ın bunca aymazlıklarının yanında demiryollarına yaptığı yatırımlarının olumluluğunu da belirtmek gerek.
Yapılan, her ne kadar T biçimli raylarda hava yastıkları üzerinde giden süper trenler değilse de yine de demiryolunun öncelenmeye başlanması güzel bir şey.
Demiryolu denince aklıma bir başka Erdoğan, Erdoğan Aytekin gelir. Birçoğu TRT radyolarında yayınlanmış yirmiden fazla oyunun yazarı bu dispeçer (tren trafik kontrolörü) ağabeyim trenlere vurgundur.
Trenlere olan sevdasının borcunu “ASINDA TREN BEYAZDIR” anı romanıyla ödüyor Erdoğan Aytekin.
Diyarbakır’ın Geyik istasyonunda başlayan serüven, 1943 – 1955 İzmir’ine gidiş gelişlerle gelişiyor. Şimdilerde yok olmuş mahalleler ve insanlarıyla…
Biliyor musunuz, aslında tren beyaz’dır.