BIRAKAMAM
duvar diplerine saklanarak yürümedik mi
kılıcı kanlıların kurşunlarından
yaktığımız türküler nerde şimdi
nerde
yitirdiğimiz canlar
duvaksız gerdeklere soyunan
o ölümsüz yoldaşlar
izin vermem
alıp götürmesin hazanlar delikanlı düşlerimizi
tutkusunu yüreğinde saklayandır ölümsüz
devrim ateşiyle yanandır altmışında
geri dönülmez yolların che’sidir
bir Ankara sabahının Deniz’i
Kızıldere suyunun Mahir’idir
Ve
namludaki umudumuzdur
tetiği düştü düşecek
sen olmazsan
alıp götürür beni yalnızlık
dayandığım orman
su içtiğim ırmak kurur
benden geriye kalan
gömütümde tek başına
üşüyen bir umuttur |
